Pracownicy i studenci Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie zbierają przepisy od małopolskich gospodyń, aby później umieścić je w specjalnej bazie, a także unowocześnić. Wszystko to w ramach projektu RuralStrateg.
Maziarstwo to dawny zawód praktykowany wśród Łemków, związany z handlem mazią i smarami. Na Łemkowszczyźnie w XIX i XX wieku maziarstwo związane było z miejscowością Łosie.
Dobra kultury w globalnym świecie jawią się jako szczególny kapitał, który warto pomnażać, ale również odpowiednio wykorzystywać. Taki cel przyświeca projektowi „Włączenie zanikającego dziedzictwa kulturowego do innowacyjnej strategii rozwoju obszarów wiejskich”.
Wielu użytkowników Internetu poszukuje informacji o dziedzictwie kulturowym za pomocą wyszukiwarek internetowych i w bazach danych. Jaki jest kontekst oraz częstość występowania dziedzictwa kulturowego w zapytaniach użytkowników Internetu?
8 marca 2023 roku, w programie publicystycznym „Hello Kraków”, odbyła się rozmowa przeprowadzona z członkami zespołu projektowego RuralStrateg na temat zanikającego dziedzictwa kulturowego Małopolski.
Elementy dziedzictwa kulturowego bywają wyryte w skale, zapisane na kartach papieru lub przyjmują postać cyfrową. II edycja konkursu dla uczniów szkół średnich nt. „Zakorzenieni w dziedzictwie kulturowym” jest poświęcona cyfrowemu dziedzictwu kulturowemu.
Istniały dwie kategorie maziarzy: drobni handlarze wędrujący pieszo po wsiach Karpat i przyległego Pogórza oraz maziarze wyjeżdżający na dalekie trasy ciężkimi wozami. Jeździli w głąb Polski, na Ukrainę, w głąb Rosji, na Litwę i Łotwę.
Na ziemiach polskich spółdzielczość rozwinęła się w połowie XIX wieku. Społeczeństwo dla poprawy warunków bytowych podejmowało różne wspólne inicjatywy. W miarę rozwoju społeczno-gospodarczego współpraca przybierała coraz bardziej zorganizowane formy…
Wystawa „Trzepaki, Reksio, Atari” opowiada o zabawach i rozrywkach dziecięcych w okresie PRL-u, aktywnościach na świeżym powietrzu, jak i o czytelnictwie, ofercie kulturalnej dla dzieci oraz o rozwoju technologii na przestrzeni dekad.
Historia zbiorów Muzeum Lachów Sądeckich jest stosunkowo długa. Już przed II wojną światową Zofia i Stanisław Chrząstowscy gromadzili stroje podegrodzkie. Jednak właściwy rozwój kolekcji, poszerzonej o przedmioty użytkowe, przypada na rok 1961.
W świadomości mieszkańców woj. małopolskiego dominuje „typowe” postrzeganie elementów dziedzictwa kulturowego, które jest utożsamiane prawie wyłącznie z takimi elementami, jak np. przydrożne kapliczki i zabudowa sakralna, stroje i zwyczaje ludowe, a także kulinaria i rzemiosło.
Cyfrowy ekosystem jest w dużej mierze zbudowany z prefabrykatów i nie są to jedynie pliki graficzne, lecz komponenty odpowiadające za jego funkcjonalność. Strony internetowe obiektów turystyki wiejskiej nie stanowią tu wyjątku…
